Predsjednik Saveza Srba iz regiona Miodrag Linta istakao je da ni tri decenije nakon stradanja Srba iz Mostara i doline rijeke Neretve nema volje nadležnih da se rasvijetli sudbina 83 nestala Srbina i da se procesuiraju ratni zločini nad srpskim civilima i ratnim zarobljenicima.

On je ukazao da su preostali Srbi u Hercegovačko-neretvanskom kantonu sada u veoma teškom položaju i diksriminisani, što potvrđuje i činjenica da ne mogu da se zaposle u institucijama i javnim preduzećima.

Pred najezdom hrvatskih i muslimanskih vojnih i paravojnih formacija tokom juna 1992. godine, napominje Linta, protjerano je više od 30.000 Srba iz doline Neretve, odnosno Mostara, Konjica i Čapljine, a više od 400 ih je ubijeno ili se vodi kao nestalo.

– Hrvatska vojska, HVO i HOS na čelu sa generalom Jankom Bobetkom pokrenuli su veliku vojnu akciju koja je trajala od 7. juna do 26. juna 1992. godine s ciljem etničkog čišćenja srpskog naroda sa tog područja – naveo je Linta.

On ističe da je 15. juna 1992. godine zapaljena, a nešto kasnije i minirana, Saborna crkva Svete Trojice u Mostaru, a nakon toga i svi pravoslavni hramovi u dolini Neretve, saopšteno je iz Saveza Srba iz regiona.

– Imovina protjeranih Srba je sistematski opljačkana ili uništena. Tokom krvavog juna 1992. godine gorjelo je sve što je srpsko. Na području Mostara u toku rata postojalo je 10 logora i 28 objekata u kojima su Srbi zatvarani, zvjerski mučeni i ubijani – naveo je Linta.

On ističe da nema adekvatne kazne za ubistva, progone i mučenja zarobljenih Srba u dolini Neretve.

– Četiri pripadnika HOS osuđena su na 24 godine zatvora za zločine počinjene 1992. u logoru Dretelj kod Čapljine i Vojnoj ambulanti u Mostaru – napomenuo je on.

Linta navodi da, prema poslednjem popisu stanovništva, u Mostaru danas živi svega oko 4.000 Srba a prije rata ih je bilo više od 30.000 Srba.

– Najveći dio srpske imovine i dalje nije obnovljen. Mnogi Srbi su prodali svoje stanove i kuće, ali neki još žele da obnove i sačuvaju svoja ognjišta – dodao je Linta.